Sınırlarına kadar gelen sudan faydalanamayan Aşağınarlı halkı sulamaya destek bekliyor: “İş istemiyoruz, SU istiyoruz.”

Türkiye’de kuraklık için uyarılar yapılırken Vezirköprü’de elimizdeki suyu doğru kullanamıyoruz iddiası gündemde. Aşağınarlı sakinleri tarlalarını sulayamadıkları için gelirlerinin düştüğünü bu yüzden köylerinde genç nüfusun giderek azaldığını söylüyorlar.

Aşağınarlı’da üreticilerle konuştuğumuzda Vatandaşlar “her yerde iş arayanları duyuyoruz. Biz iş istemiyoruz, suyu getirsinler bizim işimiz var” dediler.
“Daha önce gölet sayesinde su sıkıntısı çekilmediğini kaydeden vatandaşlar göletin yeniden yapılmasına başlanacağını ancak bir türlü bitirilmemesi nedeniyle ortada kaldık. Bu yapılmayan gölet nedeniyle bizi Vezirköprü Barajı’nın sulamasına da dahil etmediler” diyorlar.
Köylerinin iki sınır komşuları Ağcayazı ve İncesu’nun sınırlarına kadar gelen Vezirköprü Barajı sulamasının sadece 3 kilometrelik bir yolu kaldığını ancak bu konuda hiçbir çalışma yapılmadığını kaydeden Aşağınarlılı üreticiler:

Biz suyun kıymetini biliyoruz. Ancak hemen yanımızdaki su bize ulaştırılmıyor. Üstelik bizden sonra gidecek başka köy de yok. Sadece biz suya ulaşamıyoruz.
İhale yapıldı deniyor,
sonuç yok..

30 senedir bir arpa boyu yol alınamadı. Doğanca mevkisine yapılacak bir gölet vardı. Onu iptal ettiler. Şu anda Gölköy üzerine yapacaklar bir gölet. Biz bunu Cimer’e de yazdık. “İhale aşamasına geldi, yapılacak.” Dendi. İki sene önce de aynısı söyleniyordu, bugün de aynısı söyleniyor. Yani bu konuda bizim buraya sahip çıkan yok.
Sahip çıkan yok!

Biz şunu istiyoruz, bizim sınırımıza kadar su geldi. Biz diyoruz ki tamam gölet yapılsın ama benim arazimdeki sanat yapıları yapıldıktan sonra Bayram Köy (Vezirköprü) Barajından destekleyecek bizim orayı, gölet yapılınca kessin oradan versin Bayram köy Barajına. Göletin yapılması 10 sene bizim yapacağımız iki sene. 3 kilometre boru döşense biz bu seneki ürünü de sulayabiliyoruz. Bizim Vezirköprü’ye sahip çıkan bakan, milletvekili, şu, bu yok.
Kenevirin hatırı da olmadı..

Vali, Kaymakam buraya kadar geldi. “Kenevir tohumunu bugünlere taşıyan Narlısaray’a teşekkür ederim” dedi. Bugün dünyaya dağıldı bu tohum. Bizim altyapıyı ne yaptılar? Şimdi, eskiden sulanan yerleri sulayamıyoruz.
Genç nüfus kalmadı..

Burada genç nüfus kalmadı. Bugün bu işi yapacak insanlar bittiği zaman bu işi devam ettirecek insanlar kalmadı. Bu adamın üç tane çocuğu var. Burada geçimini sağlayamazsa İstanbul’a gidecek. Her şey suya bağlı. Hükümet çalışıyor ama burada sorunlarımızı dile getirecek adam yok. Bir milletvekili geliyor buraya konuşuyor, daha bitti.
Derdimiz duyan yok!

Bizim burada belediyemiz vardı. Büyükşehir olduğundan dolayı kapandı. Burada belediye hizmetlerinde de mağdur olduk. Vezirköprü 77 oy verdi. Gidelim Cumhurbaşkanının önüne çadır kuralım. İsteyelim hizmeti, adam yok. Bu hizmet istemeyle gelir. Bu köyün hane başına bu sene 10 bin lira zararı var. Buğdayı bırak, mısır ekecek ekemeyecek. Silajdan alacak malını besleyecek, su yok. Başkan ekmeyin dedi. Bir kere su verebilirim dedi. Bu zarar. Buradaki çay yirmi gündür akıyor Aşağınarlı’ya. Devlet 20 günde akıtır buraya suyu. Yatırım yok arkadaş, gidip ağlayacak adam yok. Tek çözüm Bayram Köyü barajının buraya gelmesi.
Bir başka vatandaş seçimden önce verilen sözlerin sonrasında unutulduğunu söylüyor:

Kenevir sayesinde başkent olacaktı Vezirköprü. Aradan geçen zaman içerisinde kimse dönüp bakmadı. Su olmayınca kendirin verimi de olmuyor. Bizim sondajlarımız bozuldu, sulayamadık ki. Belediye Başkanına söz verdiler. Seçimde getirdiler 6000 boy metre boruyu. Seçimden sonra Vali bey ve kaymakam bey geldi. Nereye koydunuz boruları? Dedi. O seçimden önceydi. Seçimden sonra geri gitti dedik.
Muhtar Ali Sezgen:

Vezirköprü’nün bu kıymetli toprakları ve büyük köyü Aşağınarlı’da su sorunu yüzünden adam kalmayacak. Bize boruları ve kullanım iznini versinler biz vatandaş olarak suyu kendimiz de getiririz. Dedi.
Toplamda 1 milyon lirayı bulmayacak yatırım için Aşağınarlı üreticileri hane başına 10 bin lira zarar ettiklerini ifade ediyor ve sesleniyorlar “bizim sesimizi kim duyacak?”